Krosno... :)

Po baaaaaaardzo długim czasie oczekiwania, dotarło moje krosienko :)
Jestem zadowolona, chociaż ostatnio moja wena hafciarska równa jest '0'.

Zmuszam się codziennie, aby postawić chociaż kilka krzyżyków. Moja wena przypomina teraz sinusoidę. W jednym tygodniu haftuje, a w następnym stawiam dosłownie kilka krzyżyków. Do krosna nie siadam wcale, raczej do haftu, który pokażę niebawem.
Czekam jednak cierpliwie kiedy się to zmieni.

Wyżaliłam się, więc teraz czas pokazać krosienko :)
W składaniu pomagał  mi synek i poszło mu super, mama z instrukcją, on bez - jak prawdziwy facet ;)

I teraz składamy:

Naciąganie na ramę nie jest takie trudne, chociaż próbowałam parę razy, aby było napięte. Jednak udało mi się tylko z jednej strony, a z  drugiej jest jeszcze luźne, muszę pokombinować.

Na wrażenia z haftowania musicie trochę poczekać, jak tylko przejdzie mi ten hafciarski 'wirus' , na pewno napiszę coś więcej.


Lecę teraz prasować trzy hafty, które wiozę dziś do oprawy :)

Dziękuję, że pomimo mojej nieobecności tutaj, wciąż zaglądacie, komentujecie, odzywacie się.